همه منورالفکرهای وطن نما!
برای به حساب آمدن در جمع منورالفکر نماهای وطنی کافیست به کارهای زیر اشتغال داشته باشی:
- انواع انتقاد مخرب٬ فحش٬ توهین٬ اعتراض٬ تهمت و دروغ را بار نظام کنی.
- بدون هیچ دلیل منطقی با جمهوری اسلامی دشمنی کنی.
- هیچ چیز از اسلام ندانی یا اگر می دانی از آن بر ضد خود اسلام استفاده کنی.
- با هر چه که مظهر دین است مقابله کنی مثل حجاب و قصاص.
- سیگار بکشی٬مشروب بخوری٬ با دوستانی از جنس مخالف بگردی و برای نبود آزادی فریاد بکشی.
- کتاب های شاملو و صادق هدایت بخوانی و وبلاگی برای سردادن روزمره ی آه و فغان های آنارشیستی داشته باشی.
- از سعه ی صدر حکومت استفاده کنی و با اعوان و انصار گوگولی ات در کف خیابان پهن شوید٬ شعارها و اعمال ساختار شکنانه سر دهید.
- رای خودت و رفیقات رو باکیفیت و رای مردم روستایی رو از روی نادانی بدونی.
- تلاش کنی تا به یک بهانه هر چند بی ربط تو را به زندان بیاندازند تا دوستانت از آن بهره برداری سیاسی کنند.
- اگر توانستی از مملکت بری و بگی فرار کردی. پادویی رسانه های خارجی یا فاحشه گی فیلم های دسته چندم هالیوودی رو بکنی و همه جات رو به همه نشون بدی!
- خودت را یک هنرمند جا بزنی هرچند فقط یک دلقک باشی.
- افراط و تفریط جزء شاخصه های اصلیت باشه. یه روز توبه نصوح کنی و یه روز از فلسفه ی … تعریف کنی.
- هر هنرمندی را که مخالف نظر طایفه ی تو عمل می کند امل و بی سواد بدانی و اجازه صحبت و اظهار نظر به او را با کشیدن سوت و جیغ بنفش و زدن کف مرتب ندهی.
- در تجمعات ضد دولتی شرکت کنی و دولت را مشروع ندانی ولی از جشنواره ی همین حکومت جایزه نقدی و کریستالین بگیری.
- اگر کسی از تو انتقاد کرد سر او را به طاق بکوبی ولی در روزنامه های زنجیره ای تو یک ستون داشته باشی که به همه متلک بپرانی.
- حتی ندانی که سیاست با چه سینی نوشته می شود اما ادای سیاستمدارها را در بیاوری.
- در هر زمانی به هر بهانه ای کشف حجاب کنی و اینترنت را پر کنی از تصاویر بی حجابت.
- هرچه دلت خواست به هر کس خواستی بگویی ولی همیشه در فراغ آزادی بیان ناله ها سر دهی.
- هنرپیشه ی دیگری را بخاطر بازی در فیلمی که به مزاق تو خوش نیامده کتک بزنی ولی شعارت “ادب مرد به ز دولت اوست” باشد.
- به هیچ یک از قواعد اخلاقی و عرفی جامعه ی خودت پایبند نباشی.
- و از همه مهمتر شیفته ی غرب و بی فرهنگی آن باشی به طوری که نقاط ضعف آن را هم توجیه کنی.
- از کلمات قلمبه سلمبه و خارجکی زیاد استفاده کنی.
- در جشنواره ها شرکت کنی و در تریبون ها متلک بار حکومت کنی و خیال کنی داری مبارزه می کنی!
- خود و دوستانت را فرهیخته بدانی و دانشمند٬ و طرفداران حکومت را بی سواد و امل.
- مخالفان حکومت را هرچند اندک باشند و تو هم خود بدانی “مردم” خطاب کنی و جمع کثیر طرفداران حکومت را “مزدور".
- چیزی به اسم “منطق” را تا کنون نشنیده باشی.
- با رسانه های بیگانه مصاحبه کنی و در سیاهنمایی گوی سبقت را از دیگران بربایی.
- از هر ده جمله ات نه تاش دروغ باشه و تابلو دستت بگیری “دروغ ممنوع".
- داشت یادم می رفت: دشمنان بین المللی را به تحریم بیشتر مردمت و حتی حمله ی نظامی به وطنت تشویق کنی.
- و…
مبارک باشد٬ به جمع منورالفکرهای وطن فروش خوش آمدی!