تنها یک دقیقه

پیرمرد، هفتاد و سه سال دارد، چشمانش كم‌سو شده و نمی‌تواند رانندگی كند. اما با كمترین بضاعت خود یعنی با یك ماشین چمن‌زنی به سمت مونت‌زاین Mt.zion (كوه صهیون) در حركت است تا در آنجا برادر بیمارش را ملاقات كند كه ده سال پیش او را ترك كرده است.

در نزدیكی مقصد، یك كشیش پس از اطلاع از كاری كه او انجام داده است، سفر چهل روزه او را یك ماموریت می‌داند و آنگاه پیرمرد سخن كشیش را تصدیق كرده و در تحلیل آنچه بر او و برادرش رفته است، كشیش را به بخشی از كتاب مقدس1 ارجاع می‌دهد.
The straight story  «داستان سرراست»  اثر دیوید لینچ (1999) شرح مصائب سفری است كه آلوین استریت در آمریكا از ایالت آیوا (Iowa) تا مونت زاین در ایالت ویسكانسین (Wisconsin) متحمل می‌شود. من نمی‌دانم كه آیا در این ایالت مكانی به نام «كوه صهیون» وجود دارد یا خیر، اما این فیلمنامه ساده و سرراست كه مری سویینی و جان روچ آن را نوشته‌اند، در واقع تمثیلی است از ایده ارض موعود و بازگشت به كوه صهیون معروف كه در شهر قدس واقع است و یهود آن را اورشلیم می‌نامند.
آلوین چشمش ضعیف است، پاهایش علیل شده، فشار خون و دیابت هم دارد. ولی این مسائل مانعی برای عزم جزم او در رسیدن به كوه صهیون و دیدار برادرش نیست. او در جنگ دوم جهانی سرباز بوده و جنگیده ، نشان جنگ گرفته و همه عمرش را در سفر بوده است. یعنی آواره بوده و اكنون نیز مصمم است تا خود را به كوه صهیون برساند. لذا در جواب مردی كه خیرخواهانه او را از این سفر نهی می‌كند می‌گوید: «تو داری با یك آدم كله‌شق حرف می‌زنی. این سفری است كه من باید تمامش كنم». او این مسیر 317 مایلی را با سرعت پنج مایل در ساعت طی می‌كند و به نزد برادرش برمی‌گردد و ظاهرا به آرامش مطلوب خود می‌رسد.
اشارات مذهبی متعددی در طول فیلمنامه وجود دارد (سكانس‌های 52- 71- 99- 171- 174)، علاوه بر اینها او به یك دختر فراری نصحیت اخلاقی می‌كند كه نزد خانواده‌اش برگردد و موفق هم می‌شود. زنی را هم می‌بیند كه طی هفت هفته عبور خود از این جاده غفلتاً سیزده گوزن را با اتومبیل خود زیر گرفته است و در اظهار تاسف‌هایش نوعی كفرگویی هست. زن می‌گوید كه از مسیح هم كاری ساخته نیست، چه این‌كه دعاهای او درخصوص حفظ جان گوزن‌ها به جانب سنت فرانسیس و سنت كرسیتوفر هم اثربخش نبوده است. این سكانس از منظر یك یهودی، هجوی است بر مذاهب غیریهود كه جواب‌گوی بشریت امروزی نیستند.
آلوین هفت فرزند دارد كه از برخی از آنها در فیلم یاد می‌كند و همه آنها دختر هستند. ازجمله رز كه در ابتدای فیلم حضوردارد و با پدرش زندگی می‌كند. در عموم فیلم‌هایی كه درخصوص قوم یهود به طور تمثیلی یا غیرتمثیلی ساخته می‌شوند، جنسیت فرزندان و وارثان، دختر انتخاب می‌شود. چون در كتاب عهد عتیق خداوند، بنی‌اسرائیل را با عناوین «دختر صهیون»، «دختر یهودا» و حتی «زن خائن» مورد خطاب قرار داده است (نگاه اشعیاء 52/2 – ارمیاء 3/20، 4/31- خرقیال 16)
بازگشت به سرزمین موعود در بسیاری از آثار دیگر سینمای هالیوود به نمایش گذاشته شده برای مثال فیلمهایی چون «شوگرلند اكسپرس» اثر اسپیلبرگ (1974) كه در ایران با نام «تعقیب در شاهراه» به نمایش در آمد، فیلم «اوه برادر كجایی» از كوئن (2000) و همچنین در فیلم رهایی از «شاو شنگ» / دارابانت (1994) می توان این مضمون را مشاهده کرد. . با این اوصاف، پیام كلی این فیلمها كه به طور تمثیلی برای یهودیان بیان می‌شود، همان قصه راست و صریحی است كه همه یهودیان آن را می‌دانند: با تمام قوا و با هر وسیله ممكن و در هر سن و سال به سمت كوه صهیون حركت و در نزد برادران دینی خود اقامت كنید.

منبع: سمبولیسم مذهبی در سینما(نسیم قدس_شماره چهارم)، نوشته امیر اهوراکی