تنها یک دقیقه

گوگل خدمات بسیاری  به همه کاربران در سطح جهان ارائه میکند. برخی از  پرکاربردترین این خدمات عبارتند از: موتور جستجو، جی میل، گوگل تاک، گوگل ریدر، گوگل داکز(جایگزین آنلاین آفیس)، گوگل ارث (نقشه دقیق جهان)، سرویس آمار گوگل (برای ارائه آمار بازدید سایت شما)، گوگل دسکتاپ (برای جستجو در رایانه شما)، گجت (کاربردی و سرگرمی)، گوگل ترنسلیت (ترجمه متون به زبانهای زنده دنیا) و…
اما تا به حال شده فکر کنید این همه خدمات که هزینه هنگفتی دارد، چرا رایگان است؟
گوگل بر خلاف موتورهای جستجوی معروفی مانند یاهو و ام. اس. ان. هیچ تبلیغی در صفحه اول جستجوی خود ندارد. بلکه پس ازاین که جستجوی خود را انجام دادید تبلیغات راجع به موضوع جستجوی شما را ارائه می کند و با توجه به عمده نامه هایی که در جی میل خود دارید تبلیغات مرتبط با ایمیلهای شما را برایتان ارسال میکند. او می‌تواند با تحلیل و بررسی جست‌وجوها و همچنین محتوای نامه‌ها و همچنین صفحاتی كه كاربران به آنها مراجعه می‌كنند (یعنی اطلاعاتی كه نیاز كاربران هست) به اطلاعات ذی‌قیمتی در مورد كاربرانش دست پیدا كند. مثلاً می‌تواند بفهمد كه نویسنده متنی كه یك حساب كاربری در گوگل دارد به دنبال چه چیزهایی در گوگل بوده یا برای دسته كسانی كه در محدوده مكانی “استان تهران” زندگی می‌كنند چه چیزهایی اهمیت دارد. حتی می‌تواند بفهمد كاربران اینترنت در مثلاً استان “آذربایجان غربی” یا شهرستان “جهرم” در “استان فارس” در زمان عید نوروز بیشتر به دنبال چه چیزهایی هستند. او می‌تواند از این طریق بسیاری از خواسته‌ها و سلایق ما و جامعه‌ ما را بفهمد. شاید اینها خیلی برای ما اهمیت نداشته باشد ولی برای برخی افراد و شركت‌ها اطلاعات بسیار مفید و حتی حیاتی قلمداد می‌شوند. به دست آوردن نیاز و سلیقه مخاطب برای تولیدكنندگان اهمیت زیادی دارد. گوگل با تحلیل محتوای اطلاعاتی كه از كاربران به دست می‌آورد (مثل اطلاعات مكانی، نوع جست‌وجوها، محتوای نامه‌ها و …)، اطلاعات بسیار ذی‌قیمتی برای شركت‌های مختلف تهیه می‌كند و اینجاست كه باید برای به دست آوردن این اطلاعات پول خرج كرد.

برای آمریكا اهمیت زیادی دارد تا بداند محققان كشور “الف” در زمینه پژوهش‌های علمی ـ صنعتی خاص، به چه نتایجی دست یافته‌اند؟ برای آنها اطلاع از وضعیت اقتصادی و فرهنگی یك كشور خیلی مهم است. دستیابی به این اطلاعات بسیار هزینه بر است و گوگل با دریافت هزینه، این اطلاعات مفید را در اختیار کسانی که نیاز دارند قرار میدهد. به خصوص هنگامی كه مسائل حیاتی یا امنیتی پیش بیاید گوگل، یاهو یا هر شركت دیگری باید با سازمان سیا همكاری كنند.

استفاده شما از معمول‌ترین خدمات گوگل یعنی موتور جست‌وجو، اطلاعات زیر را در اختیار گوگل قرار می‌دهد: 1. شهری كه هم اكنون در آن هستید. 2. نوع سیستم‌عامل 3. تمام سایت‌هایی كه از طریق صفحه جست‌وجوی گوگل وارد آنها شده‌اید. 4. چه كسانی به شما نامه فرستاده‌اند یا به آنها فرستاده اید. 5. محتوای همه نامه‌های شما. استفاده شما از سایر خدمات مختلف گوگل (مثل خبرخوان) و سایت‌های وابسته، اطلاعات بسیار بیشتری در اختیار گوگل می‌گذارد؛ مثلاً اگر شما در شبكه اجتماعی اُركات یا فیس بوک و… عضو باشید، تمام ارتباطات و فعالیت‌های شما در این شبكه در اختیار گوگل است.

شاید فکر کنید میتوانید با ترفندهایی رد خودتان را برای گوگل گم کنید. اما گوگل با ترفندهایی که دارد خیلی راحت میتواند به اطلاعات واقعی شما دست یابد و تشخیص دهد که مقصود واقعی شما از جستجوهای مختلفی که انجام میدهید یا ایمیلهایی که به صورت ناشناس می فرستید چیست. کدام واقعی و کدام ساختگی است.

نصب گوگل‌دسك‌تاپ روی دستگاه رایانه شخصی، تیر خلاصی است كه به اطلاعات خود می‌زنید. این نرم‌افزار اطلاعات رایانه شما را بررسی كرده و یك موتور جست‌وجوی كوچك برای شما راه‌اندازی می‌كند اما از كجا معلوم كه اطلاعات خاص(!) شما را برای جایی آن‌طرف‌تر از مرزها نفرستد؟!

ترفندهایی كه در محیط اینترنت برای مخفی ماندن خود و كارمان بكار می‌بریم، چندان موثر نیستند و باید با خطر بزرگ و پنهانی كه از طریق سرویس‌های مختلف اینترنتی متوجه جامعه ماست، آشنا شویم. اگر فكر كنیم وجود چنین ابزار قوی مورد توجه مراكز سلطه نیست، قطعاً اشتباه كرده‌ایم. دولت آمریکا تاکنون با استفاده از این ابزار مخوف به بسیاری از اطلاعات محرمانه و حفاظت شده کشورهای مختلف دست یافته و بدون این که آنها متوجه شوند در مقابلشان اقداماتی به نفع خود انجام داده است.

مواردی كه در مورد گوگل ذكر شد، برای سرویس‌های دیگر مانند یاهو و … هم صدق می‌كند. گوگل به دلیل فراهم آوردن خدمات متنوع و موردنیاز كاربران از جذابیت بیشتری نسبت به سایرین برخوردار است و كاربران بیشتری به سوی آن گرایش دارند. مهم این است كه خودمان دارای این فناوری‌ها شویم یا آنكه خطرات ناشی از آنها را به حداقل برسانیم.

نویسنده :محمدحسین رحمانیان
برگرفته از وبلاگ امواج