چگونه مستعمره گوگل مي شويم؟
14 مرداد 1392 توسط میرعیسی خانی
چگونه آمریکا این اطلاعات را جمع‌آوری خواهد کرد؟
یکی از مهم‌ترین ابزار دست اینها گوگل است. گوگل را نباید فقط یک «سرویس‌دهنده» جست‌وجوگر اینترنت در نظر گرفت. در گوگل «استعمار» تبدیل شده به «سرویس»؛ گوگل روزانه اعلام می‌کند که سرویس‌های جدید را به شما می‌دهد از جمله سرویس گوگل ارتس، سرویس یوتیوب، سرویس گوگل کروم، سرویس پیکاسا و سرویس تبلیغات اینترنتی. یکی از مهم‌ترین سرویس‌های جدیدش هم سرویس سیستم‌عامل روی تلفن همراه به نام «اندروید» است. گوگل چیزی در حدود 30 سرویس اصلی و مهم ارائه می‌دهد و هر روز ضریب نفوذ این سرویس‌ها را افزایش می‌دهد. گوگل به دنبال این است که کل جنبه‌‌‌های زندگی افراد را بتواند در خودش پوشش دهد. یکی از سرویس‌های جدیدی که گوگل 3 ماه قبل ارائه کرد «گوگل پلاس» بود. این سرویس حاوي یک علامت بود و آن اینکه گوگل از فیس‌بوک عبور کرد و فیس بوک با تمام هوادارها و اعضایش که حدود 800 میلیون نفر جمعیت دارد و به عنوان کشور جدید مجازی از آن یاد می‌کنند و در اجلاس G8دعوت می‌شود، جلو زده است.
فیس‌بوک با آن همه اعضا می‌شود یک سرویس گوگل. اکنون گوگل به سمتی می‌رود که «بانک واحد اطلاعات جامع جهانی» را به شکل کاملی برای NSA فراهم کند. علامتش هم این است که مدیرعامل گوگل 2 سال پیش می‌گفت: «ما می‌دانیم شما كه هستید، کجا هستید و تقریبا می‌دانیم به چه چیزی فکر می‌کنید» و بعد می‌گوید: «اگر چیزی هست که شما نمی‌خواهید کسی بداند بهتر این است که انجام ندهید چرا که ما بر اساس قانون پتریود اکت (قانون میهن‌پرستی که 10 سالی است در آمریکا تصویب شده) اطلاعات شما را در اختیار مقامات آمریکا قرار می‌دهیم». این را رسما بیان می‌کنند. اهمیت این سیاست را می‌خواهم بگویم که چقدر برای سیاستمداران آمریکا و مدیریت کلان آمریکا مهم است. از گوگل این کد را می‌توانیم داشته باشیم که در ژانویه 2011 میلادی این شرکت اعلام کرد تحریم‌های 3 تا از سرویس‌هایش را برای ایرانی‌ها برداشته است. البته در بیانیه اعلام کرد برای شهروندان و مردم ایران و نه برای حاکمیت و دولت ایران، که همین هم یک شیطنت است.
وقتی بررسی کردیم که این چه دلیلی داشته دیدیم که 2 ماه قبلش اوباما اعلام کرده بود آمریکا باید سیاست تحریم‌های خودش را با دیپلماسی عمومی خودش تطبیق بدهد. معنی این حرف این بود که اگر جایی تحریم مانع پیشرفت دیپلماسی عمومی آمریکا می‌شود باید تحریم هم لغو شود. 2 ماه بعد گوگل اعلام می‌کند تعدادی از سرویس‌هایش را که برای ایرانی‌ها بسته بود، لغو کرد.
اگر به دنبال معنی این کار برویم مشخصا می‌بینیم که این ابزارها، آلات مهمی هستند برای اینکه افراد، مکان افراد و هویت افراد و تک‌تک اشخاص برای گوگل شناسایی شود و قابل ردیابی باشد و بتواند در اختیار مقامات آمریکا که مدیرعامل گوگل از آنها یاد كرده است قرار بدهد. در نهایت چیزی که موجب احساس خطر می‌شود این هست که ما می‌بینیم دارند به سمت بانک واحد اطلاعات جامع جهانی پیش می‌روند و اگر به آن بانک دست پیدا کنند و این پروژه تکمیل شود، دیگر نه‌تنها جاسوسی بلکه بحث کنترل افراد و تسلط بر آنها صورت می‌گیرد و این آمریکا و گوگل خواهد بود که ضوابط و قواعد خاص خودش را بر تک تک انسانها تحمیل خواهد کرد و چیزی از آزادی فکر و عمل انسانی باقی نمی‌ماند و همه انسانها ماشینی می‌شوند در خدمت بانک واحد اطلاعات جامع جهانی.
به عنوان مثال الان اگر شما در بانکی چیزی را نگهداری کنید، بانک هر وقت اراده کند می‌تواند اموالتان را بالا بکشد یا برای اینکه اموالتان را به شما بدهد شرط تعیین بکند ولی چرا این اتفاق نمی‌افتد؟ به دلیل قاعده رقابت در بازار ولی اگر همه مجبور باشند در کل دنیا با یک بانک کار کنند، آن بانک به هر شکل که دوست داشته باشد می‌تواند قواعد و ضوابط خودش را به افراد تحمیل کند و افراد چاره‌ای جز پيروي از آن ندارند. فضایی که مقامات آمریکا به دنبالش هستند چیزی شبیه به این و بسیار پیچیده‌تر از این است. به دلیل اینکه در بانک فقط اموال و دارایی‌های نقدی مدیریت می‌شود، در اینجا کل اطلاعات و زندگی فرد مدیریت می‌شود و ما هم بر اساس قاعده نفی سبیل، وظیفه داریم در این رابطه روشنگری و موضوع را دنبال کنیم و تا حد ممکن مقابل این جریان در سطح دنیا بایستیم.
صفحات: 1· 2