تنها یک دقیقه

از زمان جنگ سرد، فرهنگ و سياست‌هاي آمريکا در سراسر جهان از طريق هفت خروجي‌ خبري تحت حمايت دولت، منتشر شده است. شبکه خبري راشاتودي در اين خصوص به طرح يک پرسش مي پردازد که، چه اتفاقي مي‌افتد وقتي مردم شروع به روي گرداندن از اين رسانه‌ها مي‌کنند؟
صدها ميليون دلار از طرف دولت آمريکا در راستاي سياست خارجي آن در سراسر جهان خرج شده است. از سال 1942، آمريکا سياست‌ها و فرهنگ خود را از طريق خروجي‌هايي مانند صداي آمريکا، راديو آزاد اروپا و راديو آزادي، در سراسر جهان منتشر ساخته است. سال گذشته، “شوراي پخش دولتي” BBG - سازمان مسئول نظارت بر رسانه‌هاي خارجي تحت حمايت مالي آمريکا - بودجه سالانه‌ 747.5 ميليون دلار داشت. اما چه اتفاقي مي‌افتد وقتي مردم شروع به روي گرداندن از اين رسانه‌ها مي‌کنند؟
بيشتر رسانه‌هاي تحت حمايت مالي آمريکا کانال‌هايي هستند که به دنبال يک مخاطب مي‌گردند.
آمريکا تقريبا يک ميليارد دلار براي شبکه الحره که يک شبکه خبري عرب زبان است، خرج کرده است. “فيليپ سيب” مدير مرکز ديپلماسي عمومي دانشگاه کاليفرنياي جنوبي و مولف کتاب “تاثير الجزيره: چگونه رسانه‌هاي جهاني جديد سياست‌هاي جهان را شکل مي‌دهند"، بر روي شبکه الحره مطالعه گسترده‌اي انجام داده است. سيب گفت: مشکل الحره اين است که با اينکه رقابت الان در درون جهان عرب است و به وسيله الجزيره و العربيه سيطره دارد اما در واقع مخاطب زيادي از خارج عراق ندارد.
“فولرتون نانسي اسنو” استاد ارتباطات دانشگاه ايالتي کاليفرنيا مي‌گويد: مردم آمريکا از اين که چرا ما اين همه دلارهاي مالياتي را به برنامه‌هايي اختصاص مي‌دهيم که خيلي‌ها آن را مشاهده نمي‌کنند، ناراحت هستند. آنها حتي تقريبا از تاثير الجزيره يا حتي تلويزيون العربيه چيزي نمي‌دانند.
نظرسنجي دانشگاه مريلند نشان مي‌دهد در حاليکه 53 درصد عرب‌ها الجزيره‌ را تماشا مي‌کنند، فقط دو درصد از مخاطبان عرب شبکه الحره را مي‌بينند که از حومه “اسپرينگفيلد” ايالت ويرجينيا پخش مي‌شود. بر اساس گزارش‌هاي تحقيقي شبکه “سي‌بي‌اس” و “پرو-پابليکا"، الحره در چندين زمينه ناموفق بوده است. در ابتدا، بسياري از عوامل اجراي الحره عربي حرف نمي‌زدند و بسياري از گزارشگران نخستين اين شبکه مسيحيان لبناني بودند، با اين همه الحره براي جذب حداکثري مخاطبان مسلمان طراحي شده بود. اما تحليگران بر اين باورند بيشتر از همه مردم کشورهاي عربي نمي‌خواهند اخبار خود را از خروجي دريافت کنند که توسط جرج دابليو بوش رئيس جمهور سابق آمريکا پيشنهاد شده است.
“ميلين آلونسو چيونگ” روزنامه نگار کوبايي گفت: در خصوص کوبا، “راديو و تلويزيون مارتي” که در ميامي مستقر است و آمريکا آن را تامين مالي مي‌کند شنونده‌اي ندارد. علاوه بر اين، در کوبا سيگنال آن با پارازيت روبروست.
گزارش‌هاي مربوط به کنگره آمريکا که سال گذشته توسط سناتور “جان کري” ارائه شد به عدم رعايت اصول روزنامه نگاري پذيرفته شده در راديو و تلويزيون مارتي نيز اشاره مي‌کند.
آلونسو گفت: هيچ چيزي که نزديک به بي طرفي و بي غرضي باشد در آن وجود ندارد، تمام برنامه‌هاي مارتي پروپاگانداست که شامل تحريک براي خشونت و تروريسم رسانه‌اي است. ما درباره يک نمايش راديويي صحبت مي‌کنيم که به مردم مي‌گويد بيرون بيايند و رهبران کوبايي را بکشند، از نقطه نظر اخلاق روزنامه نگاري اين بسيار ناراحت کننده است.
با اين همه، راديو و تلويزيون مارتي در سال 2008، 15 ميليون دلار بودجه داشت که به مخالفان کوبايي در آن کشور به عنوان خبرنگاران خود پرداخت مي‌کند و هزينه دو هواپيماي “گلف استريم” را مي‌دهد تا براي پخش برنامه‌هاي تلويزيون مارتي اطراف کوبا چرخ بزنند. دولت آمريکا فقط براي اخبار پول پرداخت نمي‌کند.
دلارهاي وزارت خارجه آمريکا همچنين هزينه “عقاب چهار” يک سريال پليسي افغاني را مي‌دهد که داستانش مانند سريال معروف آمريکايي 24 است. “جک ديليبرتو” تفنگدار سابق ارتش آمريکا که افغانستان خدمت کرده است گفت که اين سريال با هدف خاصي پخش مي‌شود.
وي گفت: اين سريال روي فرهنگ افغانستان براي حمايت از ارتش و نيروي پليس تاثير زيادي دارد. در بسياري جهات، اين سريال به صورت گسترده همان کاري را انجام مي‌دهد که 24 در آمريکا انجام داده است. 24 نيز براي حمايت از دکترين شکنجه ساخته شد و بيشتر حجم تبليغاتي عقاب چهار در افغانستان در تلاش براي تقليد آن است و سعي مي‌کند بگويد که مقابله با شورشيان و ترويست‌ها چيز خوبي است و اينکه مردم افغانستان بايد از آن حمايت کنند. سريال عقاب چهار نيروي جنايي و ارتش را بزرگ جلوه مي‌دهد. اما از آنجايي که رسانه‌هايي که برچسب دولت آمريکا را دارند بينندگان خود در سراسر دنيا را از دست داده است برخي در وزارت دفاع و دانشگاه دفاع ملي خواستار بازگشت به عمليات‌هاي رواني شده‌اند.
“جوليانا پيلون” تحليلگر مي‌گويد که آمريکا بايد در اقدامات مخفي بيشتري سرمايه‌گذاري کند… مانند عمليات‌هاي رواني.
پيلون که استاد دانشگاه دفاع ملي است گفت: عمليات‌هاي رواني بايد تغيير رفتار تهاجمي در سطح عملياتي و تاکتيکي جنگ داشته باشند.