نگاهي به ابعاد سلطه يهوديان بر صنعت مد
صنعت پوشاك به دليل سهم بالاي خود در اقتصاد كشورهاي دنيا (كه همواره جزء 5 صنعت پول‌ساز اول كشورهاي پيشرفته مي‌باشد)، از لحاظ فرهنگي، اجتماعي و هنري نيز تأثيرات زيادي بر جوامع ما دارد. نويسنده با نگاهي به سلطه تدريجي و تمام عيار يهوديان بر صنعت مد و همچنين عرضه كالاهاي لوكس ديگري نظير جواهر، عطريات و ساعت، يادآوري مي‌نمايد، اين ابرشركت‌هاي صنعت پول‌ساز مد، براي فروش بيشتر، از تبليغات شرم‌آوري بهره مي‌برند كه همواره با اعتراضات گسترده مردمي روبه‌رو بوده است. همچنين استفاده از سياست‌هايي غيراخلاقي نظير دستكاري قيمت‌ها، پرداخت رشوه، جنگ‌هاي تجاري ظاهري، پولشويي و قاچاق موادمخدر، تلفيق سكس و خشونت در تبليغات كالاهايشان، از ديگر نقاط سياه فعاليت يهوديان در اين صنعت مي‌باشد. كمك‌هاي هنگفت اين يهوديان به دولت اسراييل و برگزيدن نام‌هايي جعلي براي خود از سوي آنان، اين پرسش را مطرح مي‌كند كه اين افراد تا چه زماني مي‌توانند خود را در پشت اين محصولات شيك و لوكس مخفي نمايند؟
جويل كوتكين نويسنده مشهور در كتابش مي‌نويسد: “در سال 1885 ميلادي، يهوديان به ويژه تبعه‌هاي آلماني، 97 % كل كارخانجات پوشاك را در اختيار داشتند. در سال‌هاي ابتدايي قرن بيستم هم، آنان در ايالات متحده، بر كل بخش‌هاي اين صنعت پول ساز، سلطه‌اي تمام عيار داشتند. در سال 1915 ميلادي، تجارت پوشاك پس از دو بخش فولاد و نفت، سومين صنعت بزرگ ايالات متحده محسوب مي‌گرديد. بدين ترتيب آنان توانستند عرضه پوشاك خانگي و كارگاهي را تقريباً به صورت كامل نابود كنند.”
از سوي ديگر، ميلتون پليسور مي‌گويد: “اگرچه هم اينك يهوديان بر صنعت توليد پوشاك سلطه‌اي تمام‌عيار دارند، اما در سال‌هاي دهه بيست، آنان تنها 20 % اين صنعت و در سال‌هاي مياني اين قرن، مالك 28 % آن بودند. به عنوان مثال، سوتين‌هاي مدرن و سكس، يكي از ابداعات و ابتكارات بازاريابي يهوديان به شمار مي‌رود كه از سوي شركت “مايدن فورم برازير” كه از سوي ويليام و ايدا روزنتال و ايند بيست در سال 1923 ميلادي بنيان گذاري شده بود، طراحي گرديد. به علاوه، لباس‌هاي شركت “هاتي كارنگ” هم به شكل‌گيري يك امپراتوري مد منجر گرديد كه براي سه دهه، بر صنعت مد ايالات متحده سلطه‌اي مطلق يافت.
در عصر جديد هم، يهوديان با سلطه‌اي تمام عيار بر صنعت مد، مارك‌هاي مشهوري نظير “گس"، “گيتانو"، “كالوين كلين” و لباس‌هاي جين “لوي استراوس” و حتي مواد آرايشي “رالف لاورن” را به بازار عرضه نمودند. نكته جالب در اين مورد اين است كه دو شركت “جارداچ” و گس كه هر دو از سوي يهوديان مهاجر به ايالات متحده تأسيس گرديده، همواره به جنگ تجاري با هم مشغولند و بارها از يكديگر به مراجع قضايي شكايت نموده‌اند. البته اقدامات غيرقانوني تجاري اين شركت‌ها به ويژه دستكاري در قيمت‌ها، مدت‌هاست كه در محافل مختلف مطرح مي‌گردد.
از سوي ديگر، در سال 1985، يكي از برادران ناكامش با معرفي به عنوان مدير افتخاري يك مركز آموزشي كودكان در بيت‌المقدس، خبرساز شد. وي در اين مورد مي‌گويد: “پيام اين انتصاب را بايد در انگيزه ما در بهبود جايگاه آينده اسراييل دانست. به علاوه، همه ما نسبت به سرنوشت سرزمين خويش مسئوليم.”
به علاوه روبرت‌هاس در حالي در سال 1982 ميلادي به مديريت شركت “لويس - استراوس” برگزيده شد كه وي پنجمين مدير از خانواده‌اي است كه به اين سمت برگزيده مي‌شود. البته اين شركت هم اينك به عنوان بزرگ‌ترين توليدكننده صنعت پوشاك دنيا شناخته مي‌شود.
همچنين به فهرست طولاني اين اسامي، بايد نام موريكا بيدرمن (و يا در اصل موريس زيلبربرگ) را هم بيافزاييم كه با داشتن 13 هزار كارگر در 34 كارخانه خود، توليدكننده كت و شلوارهاي پييركاردين و يويس ساينت لورنت در كارخانجات خود در فرانسه، ايالات متحده و هنگ‌كنگ است. به علاوه گفته مي‌شود كه اين شركت همه ساله، 200 ميليون دلار در طراحي لباس‌هاي توليدي خويش، سرمايه‌گذاري مي‌كند.
از سوي ديگر در سال 1995 ميلادي، يكي ديگر از غول‌هاي يهودي اين صنعت يعني شركت كالوين كلين به قاچاق گسترده كوكايين در سال‌هاي طولاني گذشته متهم گرديد. به علاوه، مديران اين شركت به دليل استفاده از تصاوير استفاده شده توسط ميشل بر روي لباس‌ها، سال‌هاست كه از سوي فعالان اجتماعي و والدين، مورد سرزنش قرار مي‌گيرند. چرا كه وي به قول هنري گيروكس، مدت‌هاست كه از مدل‌هاي كاملاً برهنه در حالات مختلف براي ارائه لذت جنسي به مخاطبان و موضوع فانتزي سكس در دسترس عموم، بهره مي‌گيرد. به علاوه، منتقدان عصباني، اين تصاوير مستهجن را نابودكننده و شرم‌آور خوانده و شركت كلوين كلين را هم براي استفاده از كودكان به عنوان كالاهايي سكسي، سرزنش مي‌نمايند. تعدادي از منتقدان نيز اعلام نموده‌اند كه چنين تبليغاتي، با صنعت شرم‌آور پورنوگرافي كودكان، ارتباطي نزديك دارد. البته سابقه چنين فعاليت‌هايي به سال‌هاي دورتر هم بازمي‌گردد، چرا كه به عنوان مثال، سه دهه پيش هم، يكي از گروه‌هاي اجتماعي فعال با عنوان زنان مبارز با پورنوگرافي، از فعاليت‌هاي تبليغاتي اين شركت به عنوان يك فاجعه و كابوس براي زنان نام برده بود.
البته شركت بزرگ گس هم سال‌هاست كه براي فروش لباس‌هاي جين خود از همين تبليغات براي لذت‌جويي جنسي بهره مي‌گيرد و به همين دليل هم تاكنون چند گروه غيردولتي اجتماعي خواهان تحريم توليدات اين شركت به دليل تحقير زنان در تبليغات تجاري به همراه تلفيق سكس و خشونت براي فروش بيشتر شده‌اند و به اسامي اين ليست بلند بالا بايد اسامي ديگري نظير استل سومرس بنيان گذار شركت “كاپزيو” توليدكننده لباس‌هاي رقص، شركت‌هاي اسحاق ميزراهي و تامي هيلفيگر به عنوان دو شركت معروف يهودي صنعت مد و همچنين غول ايراني - يهودي عطريات و محصولات آرايشي يعني بيژن (پاكزاي) كه عنوان گران‌ترين پوشاك دنيا را با خود يدك مي‌كشد، بيافزاييم. البته در فهرست طراحان يهودي پوشاك هم نام افراد شناخته شده‌اي نظير رودي گرنريچ، جان ويتز، آرنولد اسكاسي (كه برگردان اسحاق است)، كنت كول و جودي ليبر را بايد بيافزاييم.
در سال‌هاي اخير، يهوديان دامنه فعاليت‌هاي خود را به خاك كانادا نيز كشانده‌اند. روزنامه (National Post) در مقاله‌اي خاطرنشان نموده كه در شهر مونترال كانادا، يهوديان قلب بازار پوشاك اين شهر يعني خيابان شابنل را به تسخير فروشگاه‌هاي خويش درآورده‌اند. البته در اين مقاله از پرداخت رشوه به فروشندگان در جهت عرضه انحصاري كالاهاي يهوديان، پرده برداشته شده است و اين راز كثيف صنعت پوشاك و مد، از اين جمله معروف يهوديان سرچشمه مي‌گيرد كه معتقدند: “بدون پرداخت رشوه، هيچ كاري انجام نخواهد شد.”
از ديگر سو، يهوديان با حضور در بخش‌هاي ديگري از بازار مد، عرضه كالاهايي گران‌قيمت و انحصاري نظير ساعت‌هاي ورزشي “فيلا” و ساعت‌هاي “گوكي” را هم برعهده دارند. اين كالاها كه عموماً بين 225 تا 000/14 دلار قيمت دارند، در سراسر دنيا به مشتريان ثروتمند عرضه مي‌گردند.
غول فرانسوي صنعت جواهر يعني “كاريتر” هم يك شركت يهودي به حساب مي‌آيد. مالك اين شركت يعني آلاين دومنيك در بازديد خود از اسراييل در سال 1996 ميلادي چنين گفته بود: “من قصد دارم كه 10 ميليون دلار از منافع فروش جواهرات شركت خود را به سازمان بين‌المللي صهيونيست‌هاي جهان (WIZO) اهدا كنم.” همچنين از سال‌هاي دهه سي ميلادي تاكنون، اكثر لباس‌هاي هنرپيشه‌هاي فيلم‌هاي‌هاليوودي، توسط شركت‌هاي يهودي طراحي و توليد مي‌گردد. شركت چنل (Chanel) هم كه به عرضه گران‌قيمت ترين عطريات دنيا مشهور است، اگرچه توسط يك غيريهودي به نام كوكوچنل تأسيس شده، اما خيلي زود توسط برادران ورزاماير خريداري گرديد.
همچنين يهوديان در صنايع آرايشي و عطريات هم حضوري فعال و گسترده دارند. به عنوان مثال، امپراتور صنعت مد و عطريات يعني شركت “استانلي كوهلنبرگ” كه توسط ديان سيمون‌هالفين يهودي بنيان نهاده شده است، در صنعت عرضه عطريات از موفقيت‌هاي زيادي برخوردار مي‌باشد. همچنين شركت “فابرگ” هم با توليد رژهاي لب با ماندگاري طولاني و ريمل‌هاي ضدآب سهم زيادي در بازار يافته است، چرا كه آنان با تأسيس صدها آرايشگاه، فروشگاه و باشگاه زيبايي، تقريباً همه مدل‌ها، بازيگران زن و عكاسان لندني فعال در عرصه مد و بازيگري و عكاسي را در آرايشگاه‌هاي ساسون گرد آورده‌اند. حقيقتي كه خانم گريس ميرابلا نيز كه 17 سال سردبيري نشريه Vogue (ويژه مد و پوشاك) را برعهده داشته، به آن اذعان نموده است.
همچنين از سال‌هاي دهه 30 ميلادي، يهوديان در بخش‌هاي خلاقيت شركت‌هاي تبليغاتي هم حضوري چشم گير داشته و در مشاغلي نظير پژوهشگر تبليغات، پژوهشگري انگيزش و روان‌شناسي مصرف، فعاليت مي‌نموده‌اند. به علاوه تغيير فاميلي‌هاي آنان به اسامي مترادف انگليسي و يا برگزيدن نام‌هايي كاملاً جديد نيز در ميان اين افراد، كاري كاملاً عادي به حساب مي‌آيد و تعدادي از آنان هم عضويت افتخاري ارتش اسراييل را پذيرفته‌اند. اما آيا اين يهوديان مي‌توانند هويت واقعي خود را نيز در فراسوي اين محصولات شيك و پرفروش و اسامي جعلي پنهان نمايند؟
ماهنامه سياحت غرب، شماره 56