مد غربی با ما چه کار می کند؟
09 شهریور 1392 توسط میرعیسی خانی
کارشناسان بر اين باورند شبيخون بر تمدن ايران، آتش بزرگي را براي مرگ تدريجي فرهنگ و سنت ها مهيا مي كند و فاجعه اي براي نابودي نسل جوان است.
دكتراي جامعه شناسي در گفتگو با خبرنگار پايگاه خبري پليس مي گويد: «بازار عرضه و تقاضا براي پوشاك و لباس در جامعه بسيار زياد است توليد کنندگان نيز به دنبال سود خود هستند و براي کسب درآمد بيشتر لباس هايي را توليد مي کنند که مد روز باشد. اکثر مردم خواستار مد و لباس هاي شيک،نو، جديد و متمايل به غرب هستند به طوري که مشاهده مي شود لباس هايي که در بازار و مغازه ها وجود دارند با فرهنگ ما سازگار نيست.
مصرف کنندگان بر نحوه توليد و عرضه پوشاک و لباس در بازار نقش بسيار مهمي دارند تا زماني که آنها لباس هاي بيشتر را مصرف کنند و به دنبال مد روز باشند؛ توليد کنندگان از اين جوي که در جامعه حاکم است سو استفاده مي کنند و براي کسب درآمد بيشتر، هر روز لباس هايي را با مدهاي متنوع ، تازه، نو و متمايل به غرب توليد مي کنند متاسفانه گروهي از مردم که به دنبال مد نيستند و طرفدار لباس هاي سازگار با فرهنگ جامعه هستند دچار مشکل هاي بسيار مي شوند.
توليد کنندگان، لباس هاي نامناسب و مبتذل را وارد بازار مي کنند جوانان جذب اين لباس ها مي شوند و آنها را تهيه و مصرف مي کنند ادامه اين رويه مشکلات بسياري را همراه دارد.
فرهنگ نامناسبي در جامعه حاکم مي شود اگر اين لباس ها در سطح جامعه توسعه پيدا کنند، آسيب هاي زيادي را به دنبال دارد به طوري که باعث رواج بي حجابي، بي بند و باري ، فساد و فحشا در جامعه مي شود.»
وي در خصوص عواقب وجود لباس هاي مبتذل و تاثير آن بر جوانان معتقد است:« مصرف کنندگان زماني که مي بينند جنسي را که مي خواهند در بازار و مغازه ها نيست، به ناچار سراغ لباس هاي مبتذل مي روند.
پوشش نامناسب در جامعه باعث از بين رفتن حجاب است پسران از لباس هايي استفاده مي کنند که مناسب با شخصيت آنها نيست. دختران نيز از لباس هايي نامناسب و مبتذل استفاده مي کنند با ظاهري نامناسب در جامعه حاضر مي شوند و زمينه را براي مزاحمت پسران مهيا مي سازند. گسترش اين فرهنگ نادرست باعث افزايش فساد و فحشا در جامعه مي شود.
ادامه اين رويه باعث اشتياق دختران و پسران به يک نوع پوشش خاص مي شود. آنها از راه، روش و رسم گذشته دوري مي کنند. دنبال مدهاي تازه و نو هستند به طوري که نو خواه و نو پذير مي شوند. ديگر به وضع موجود قانع نيستند . اگر اين لباس ها و سطح جامعه توسعه پيدا کند آسيب هاي بسياري را به دنبال دارد. »
دکتر مير فردي ، در ارتباط با نقش پوشش نامناسب و ايجاد آسيب هاي احتمالي بر جامعه گفت: پوشش نامناسب در جامعه باعث از بين رفتن حجاب است پسران از لباس هايي استفاده مي کنند که مناسب با شخصيت آنها نيست. دختران نيز از لباس هايي نامناسب و مبتذل استفاده مي کنند با ظاهري نامناسب در جامعه حاضر مي شوند و زمينه را براي مزاحمت پسران مهيا مي سازند. گسترش اين فرهنگ نادرست باعث افزايش فساد و فحشا در جامعه مي شود.
وي اعتقاد دارد: متاسفانه با اين جوي که در جامعه حاکم است نمي شود با زور نسل جوان را مجبور به استفاده از لباس هاي سنتي کرد تاثير آن بسيار کم است جوانان مي دانند که جامعه با استفاده کردن از لباس هاي مبتذل و غرب زده مخالف است ولي آنها نوخواه و پويا هستند.
لذا اگر جامعه نيز بگويد بايد از لباس فرم استفاده شود نسل جوان با آن مقابله مي کند و به سراغ آن نمي رود اين موضوع باعث مي شود تا لباس هايي که در بازار و مغازه ها وجود دارد خريداري نشود ادامه اين مساله ، افزايش بيکاري در جامعه را به دنبال خواهد داشت و افزايش بيکاري در جامعه موجب افزايش آسيب ها و انحراف هاي اجتماعي در جامعه مي شود.
اين دکتراي جامعه شناسي در استان کهگيلويه و بويراحمد در ادامه سخنان خود گفت : با توجه به روايت امام صادق در مورد پوشش كه مي فرمايند: ” بهترين لباس هر زمان، لباس اهل آن زمان است ” لباس مناسب براي زمان ما از نظر شما بايد شامل چه ويژگي هايي باشد؟
بر اساس اين فرموده ي امام صادق(ع) كه: “فرزند زمانتان باشيد” اين سوال براي ما پيش مي آيد كه آيا زمان، نوع لباس را تعيين مي كند يا لباس، بر زمان تاثير مي گذارد؟
پوشش هر زمان و مكان بايد متناسب با مقتضيات آن زمان و مكان باشد و اين مقتضيات همان ارزش هاي حاكم بر جامعه، بر اساس شرايط زماني مي باشند.
يكي از مهم ترين مقتضيات پوشش، تناسب آن با سن است. نوع پوشش افراد مسن با جوانان و… متفاوت است.
دوم تناسب با زمان است. در قرن 21 نوع پوشش بايد بر اساس شرايط زماني و تغيير شرايط جامعه، شكل گيرد.
تناسب با مكان از ديگر مسايل تعيين كننده ي نوع پوشش است، به عنوان مثال بر اساس ارزش هاي ديني، اصل حجاب از ارزش هاي ثابت و واجب است، اما نوع حجاب اسلامي در مكان هاي مختلف و در داخل و خارج از كشور ، تفاوت دارد. هماهنگي با ارزش ها و باورهاي حاكم بر جامعه نيز از ديگر مقتضيات پوشش در هر جامعه است.
نقش آگاهي و تقوا را در انتخاب نوع پوشش چگونه ارزيابي مي كنيد؟
آگاهي و پرهيز از منهيات، راهگشاي چگونگي عملكرد در زمان و مكان مي باشد. اصول روابط افراد، نه بر اساس شخص كه بر مبناي شخصيت شكل مي گيرد. نوع پوشش وحجاب شكل دهنده به شخصيت افراد، در روابط و موقعيت هاي متفاوت است.
هر چه آگاهي و خرد بيشتر شود، فرد پوششي را برمي گزيند كه نه خود و نه ديگران را آزار دهد و اين معناي حقيقي آزادي است.
آزادي به اين معنا نيست كه هر كس آزاد به انجام هر عملي باشد، بلكه به اين معناست كه اعمال افراد اعم از پندار، كردار و گفتار به خود فرد و به ديگران آسيب و زياني وارد نكند.
گرايش به پوشش غربي به اين دليل است كه ما جوانان را درشرايط تحريك و تهييج توسط رسانه هاي خارجي رها كرده ايم و از سوي ديگر در داخل كشور هيچ اقدامي در جهت الگوسازي براي آن ها، انجام نمي دهيم .
آزادي به اين معنا نيست كه هر كس آزاد به انجام هر عملي باشد، بلكه به اين معناست كه اعمال افراد اعم از پندار، كردار و گفتار به خود فرد و به ديگران آسيب و زياني وارد نكند.
به عبارت ديگر جوان را در مكان، محدود و در زمان، نامحدود مي كنيم، به تبع، او دچار تعدد شخصيت مي شود و نوعي پوشش تركيبي بي هويت را برمي گزيند كه هويت انساني، باستاني، ايراني و اسلامي او را مخدوش مي كند.
با توجه به مواردي كه ذكر شد، نوع پوشش فرد بايد به گونه اي باشد كه او بتواند جهاني و زماني بينديشد و مكاني و محلي عمل كند.
آيا هنجارهاي جامعه ي ايراني در برخورد با پوشش هاي غربي و وارداتي شكسته مي شود؟
قطعا اين گونه است. وقتي در جامعه اي غلبه با حجم هاي غربي باشد، به دنبال آن هنجارهاي جامعه شكسته و جوان دچار دوگانگي خواهد شد و اين دوگانگي، زمينه ساز ايجاد انزوا و اغتشاش روحي در جامعه ي ايراني مي باشد.
راهكارهاي ترويج و استفاده از الگوهاي پوشش ملي و بومي چيست؟
همان گونه كه پيغمبر خود براي مردم الگو شدند، مديريت الگويي هم كه در اسلام به آن اشاره شده است، راهكاري مناسب براي ترويج الگوهاي پوشش بومي و ملي مي باشد.
يكي از مشكلات موجود بر سر راه پوشش نامناسب جوانان، عدم وجود الگوهاي مناسب اعم از هنرپيشه، ورزشكار و… مي باشد.
هنرپيشه ها، ورزشكاران و بزرگان علم وانديشه، مهم ترين الگوها براي ترويج پوشش مناسب هستند و البته طراحي هاي مناسب براي زمان و مكان، نياز به افراد هنرمند بومي دارد كه بتوانند جهاني بينديشند و ايراني عمل كنند.