تنها یک دقیقه

شناسایی اسلام و شرق اسلامی در غرب از جنگ‌های صلیبی آغاز شد. آن زمان که شوالیه‌های سرگردان و مزاحم اربابان کلیسا و میلیون‌ها گرسنه فرمان حمله به شرق را که از سوی پاپ و جماعتی از کشیشان صلیبی دریافت کردند. آن جماعت انبوه به هوای دستیابی به ثروت شرق بزرگ‌ترین اردوکشی را در پوشش رفع موانع زیارت بیت المقدس و آزادسازی قدس از دست مسلمانان آغاز کردند.
غفلت مسلمین و پراکندگی حکام ولایات جاده دسترسی به شرق را چنان هموار نمود که صلیبیون تا قلب کشورهای اسلامی تصرف کامل بیت‌المقدّس پیش آمدند.
22شعبان سال 492 ه.ق مصادف با 15 ژوئیه 1099م. فرنگیان، «بیت المقدس» را پس از محاصره ای چهل روزه تسخیر کردند. دو روز بعد که کشتار متوقف شد، در میان حصارهای شهر حتی یک مسلمان نیز نمانده بود. هزاران هزار مسلمان در گودال هایی لبریز از خون، در آستانه منازل یا اطراف مساجد افتادند. در میان آنان انبوهی از ائمه جماعت، علمای دین و صوفیان مجاور دیده می شدند.
کشتار و تاراج بیت المقدس که نقطه شروع دشمنی هزار ساله اسلام و جهان غرب بود هیچ گونه جهش ناگهانی ایجاد نکرد. نیم قرن به درازا کشید تا مشرق زمین مسلمان، در برابر جهان مسیحی بسیح شود.
اگرچه پس از 200 سال جنگ صلیبی، سرزمین های مسلمانان با رشادت مردانی چون شیرکوه و صلاح الدین ایوبی از فرنگیان مسیحی پس گرفته شد؛ اما خاطره و نتایج این سالها و جنایات صلیبی ها هیچ وقت از سرزمین ها اسلامی محو نشد.
امروز بار دیگر غرب، صلیبی های تا دندان مسلح را وارد کارزار کرده است. شهر به شهر و روستا به روستا پیش می آید. مثل گذشته از هیچ جنایتی رویگردان نیست. ترک و فارس، عرب و کرد نمی شناسد. از نظر او، همگی مسلمانانی هستند که باید کشته شوند.
نام اسلام و رسم مسلمانی، چنان غرب مسیحی و یهودیت صهیونیستی را یکپارچه کرده است که جز نابودی کامل رسم ملمانی را نیم طلبند.
انهدام کامل سرزمین های اسلامی، لگد کوبی همه مساجد و مشاهد شریف، قتل عام مسلمانان و به ویژه شیعیان، استراتژی قطعی مسیحیان صهیونیست در اولین ده هزاره جدید است.
تخریب بیت المقدس، تخریب مسجد کوفه و تهدید مسجد الحرام به منزله از هم پاشیدن ستون هایع مده و نگه داشتن کیان شهرهای اسلامی و جوامع مسلمانان بر پهنه خاک است.
تجربه بیش از 50 سال حضور یهود در فلسطین اشغالی، حاکی از آن است که هرگاه مسلمانان فریاد اعتراض و تهدید سر داده اند، آنان در لاک دفاعی فرو رفته و از حجم تهدیدها کاسته اند. تداوم این سکوت و انفعال به زودی و برای همیشه مسجد الاقصی و قبه الصخره را از صحن و گستره بیت المقدس محو خواهد کرد.
گویی این فریاد صلاح الدین ایوبی پس از قرن ها بار دیگر طنین افکن شده است: فرنگیان را ببینید! ببینید با چه سماجتی در راه دینشان می جنگند؛ درحالی که ما مسلمانان هیچ شور و حرارتی برای پیش برد این جهاد مقدس از خود نشان نمی دهیم.

منبع: شفیعی سروستانی، اسماعیل، مسیحیان صهیونیست و عملکرد آنان در شرق اسلامی،1390، تهران: هلال، صص67-70